elimde ekmek filesi & sýralý okumanýz önerilir &-16- -16- “-baktým bir “otuziki”, el salladým “güle güle” diye “dur demedim” halbuki.. neyse uzatmayayým “Yaleveca abe” dediler, “neredensiz”e “öðnde yazýyoru ya abee “biz Çetinceliyiz” deye” dediler sýkýþtýlar yer verdiler þoför mahallinde Jet Alinin oðullarý antalyadan mal alýrlar Güneydoðuya ordan “karpuz yüklerler” bu taraflara amasya elmasý bir lira ise bunlar “elli kuruþ” derimiþ garibanlarý düþünürlermiþ pazarda fiyatý bunlar belirlerimiþ bütün pazarcý kamyonlarda “Çetince” yazarmýþ bilmeyenler Çetinceyi vilayet sanýrlarmýþ okumuþ biri sormuþ bunlara “Çetince büyük bir kasaba galiba” demiþ Tombiþ Mevlüt “yok abey küçük bir kasaba” . kýrk yýllýk ahbapmýþçasýna nerelisin-kimlerdensin derkene gitmiþ varmýþým çocukluðuma, gençliðime, memleketime . zaten ne zaman bir 32 plaka görsem içimde memlekete çocukluðuma dair bir özlem nasýl heyecanlanýrdým memleketteyim sanýrdým eller nasýl uyur bilmem . her sabah yaptýðým gibi, uzaktaki fýrýndan ekmek almak için erkenden düþerim yollara binivermiþim sebze kamyonuna elimde file nasipmiþ iþte gördüm sizleri aklýmda bile yoktu iyi oldu . hep çocukluðuma gitmek isterdim ömrümün baþþehrine ne zaman gelmeye kalksak hep bir þey mani oldu dedim “yine nasip olmayacak” bilmem var mý?, yok mu? kapýsýný çalacaðým kimsem olmasa da gelmiþken uðrayayým dedim Yukarý Týrtar’a Allahýn iþine bak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.