sýralý okumanýz önerilir köye 40 yýl sonra gelen Yitik’in hikayesi & insan bazen,! “yeter artýk” diyor feleðe toprak beni çekiyor mu ne! yorgun argýn gittiðim yolun neresindeyim… insan kendiðinden kabulleniyor gidiþatý kendiliðinden, yavaþ yavaþ yanaþýyor limana inmek için deðil, binmek için kalkan ilk vasýtaya daha ben doðduðumda iþin aslý zorla tutuþturulmuþ elime biletim bilen biliyor; belli hangi tarih, hangi gün, saat kaçta nereden bineceðim bilmem anlamam yanýmda mý sevenlerim.. sanmam! belki böylesi daha iyi hiç deðilse üzmemiþ olurum sevdiklerimi kimseyi üzgün görmeyeceðim inþallah! .. uðurlamaya gelenler kim kimi uðurluyorlar umurumda deðil, bana ne kim haber verdi kim topladý bunca insaný kim bu el sallayanlar sallanan mendil, edilen dualar yakýlan aðýtlar daha dün bilinmezdi Ýsmail dökülen göz yaþlarý kimin için benden þikayetçi olanlar bayram etsin dört kolluya kendim bineceðim inþallah! . ne dargýným ne küs, üç günlük dünyaya ne kadere, ne de kardeþim bile olsa insanlara hasbelkader geldim, rolümü oynadým sahneden ineceðim, kýskanmasýnlar mevsim ne sonbahar, ne de kýþ.. ne baþarýp-baþaramadýðým kaygýsýndayým, ne umurumda alkýþ bana acýmasýnlar, benden þikayetçi olmasýnlar da o bana yeter benim hakkým bin kere helal olsun, siz bana sakýn helal etmeyin ne kýrgýným, ne dargýn ne yorgun vicdaným rahat, ne fark eder kýrmadan tek bir kalbi gitmeliyim sahneden indim, inmek üzereyim inþallah .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.