Hor Görme Yarabbi...
Hor gördü ALLAH’ým
Sanýrým ben sevmesini beceremedim.
Zikrimden fikrime kadar ruhuma nakýþ nakýþ iþlesemde her halini,
Her kelimeseni emir telaki etsemde,
Ettiði ahlarý yâr yarasý deyip,
Yârdan geldi hoþ geldi diye, sineme sarmam, yetmedi ...
Kýrýlmasýn diye diye kýrk parçaya bölünmem, yetmedi ...
Kullarýn uykulara yatarken þafak nöbetlerinde yürek daðlamamda, yetmedi ...
Her halime þahitsin Yarabbi ...
Caný yanmasýn diye, kaç gece Can verdiðimi Sen biliyorsun...
Hor gördü ALLAH’ým.......
Sen istemesen yaprak dalýndan düþmez bilirim .
O kulun dallarýmý kýra kýra yüreðimi terketti.
Ya ben sevmesini beceremedim,
Yada, onun sevdama tahammülü yoktu.
Sebep neydi bilemesemde
bildiðim tek þey,
O kulundan bana merhamet yoktu.
Her halime þahitsin yarabbi...
Canýmýn nasýl yandýðýný, yanarken dahi, Candan öte saydýðým’dý, Sen biliyorsun.
Hor gördü ALLAH’ým
Bu sevda yüreðime düþeli,
tatlý uykularý terkeden gözlerim,
Kan çanaðý oluncaya kadar aðlamam yetmedi...
Yüreðim ona her koþtuðunda, elinin tersiyle ezip geçti sevgimi
Gönül kapasýnda sevda nöbetleri tutmamda yetmedi...
Kapýsýnýn önüne can býrakmamda,
Yoluna baþ koymamda, yetmedi...
Her halime þahitsin yarabbi..
Her gece,
Katlime ferman verdi de, derdime deva olmadý, olamadý...
Hor gördü ALLAH’ým
Korkarým ben sevmesini beceremedim.
Ne bir adým ötesine gidebildim,
Ne bir yudum sevgisine erebildim.
Yokluðunda damla damla eridim, yetmedi...
Hatýrýmý kýrdý, hatýrý kýrýlmasýn diye sus pus olmamda ,yetmedi...
Ondan baþkasýna kör olmamda,
Yanýp yanýp kor olmamda, yetmedi...
Her halime þahitsin yarabbi...
Ufacýk yüreðimin hasretinden fersah fersah yarýldýðýný bilensin.
Bu cihanda þahidimsin ALLAH’ým
Mahþere yüreðimdeki bu tertemiz sevdayla gelirsem, huzurunda boynumu büktürme yarabbi...
O kulun hor gördü
Sen hor görme Yarabbi...
Pýnar Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.