Sen öldün
Uykuyu kendime haram ettiysem
Hep gözlerime doluþundandýr
Kiprigimin ucunda sakýnarak taþýyorsam seni
Ve ah etmiyorsam yinede sana
Sevgini baðrýmda kurþun misali
Taþýmaktan usanmayýp
astýysam gönlümün sarayýna suretini
Bir mezar kazýp gömdüysem kendimi
Hayellerimi, yarýnlarýmý diri diri gömdüysem
Yýkýldýysam bir köþede
aradýysam teselliyi
Her þiirin satýrlarýnda
Dolup dolup taþan gözlerle andýysam seni
Keþkelerle avuttuysam yüreðimi
Bir köþede unuttuysam kendimi
Usanmadan býkmadan her gece
ALLAH’ýn her günü her aný andýysam
O kahrolasý adýný
Kýrýp döktüysem yakýp yýktýysam
Ulan ölüp ölüp dirildiysem
Bundan sananeee.
Giderken ardýnda parçalara böldüðün
Ayaklar altýna aldýðýn
Bu yüreði, ne haldedir diye
Bir an bile düþünmeden
Gününü gün ederken
Gittiðin o yerlere
Hatta cehennemin dibine kadar
Yolun olsa
Bundan Bananee.
Þimdi, þimdi çekil git
Gölge etme
Ýster geldiðin yere
Istersen cehennemin dibine
Zehir ettiðin günlerimin
Vebali varken üzerinde
Sende yýkýl kal bir köþede
Yok bir sözüm kimseye, hele kadere asla
Baþýmla beraber yaradan yazgýsýna
Kaderde varsa hasretle eza, cefa
Çekerim de etmem yinede eyvah
Yinede bir ahh.
Yüreðim yoruldu
Sözüm yoruldu
Ömür eskittim uðruna
Can eskittim
Bu tene dar gelir artýk bu can
Maharetse yaptýðýn
Ýster övün ister dövün
Benim nazarýmda sen
Ne yazýkki çoktan öldün...
Pýnar Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.