CAN KATARSIN CANIMA
Kalbin gülle süslenmiþ, ne muhteþem bir resim
Bu kadar uzak durma, sokul þöyle yanýma
Seviyorum diyorken, ulaþsýn artýk sesim
Antik güzelliðinle, can katarsýn canýma
Muhabbete açým ben, bu kadarý yetmiyor
Yeter ki bir açýlsýn, anlat anlat bitmiyor
Yaþadýðým her bir þey, hiç aklýmdan gitmiyor
Ömür boyu renk kattýn, unutulmaz anýma.
Utangaç duygularý, yüreðimde sakladým
Derdim kaleden büyük, azaltýrken çokladým
Beklemediði anda, kapýsýný týkladým
Dedim misafirim ol, gönlümdeki hanýma.
Özlem gidermek için, karþýlýklý oturduk
Sohbeti koyuladýk, nerelere getirdik
Alacak verecekti, borcu harcý bitirdik
Ben de seni dedin ya, onur kattýn þanýma.
Ay parçasý yüzünle, aklý baþtan aldýrdýn
Taþýnmaz yüküm vardý, omuzumdan kaldýrdýn
Gözlerim gözündeyken, hayallere daldýrdýn
Bir türlü bakamadým, saðým -solum önüme.
Düþündüm ki yarýna, kim öle kimler kala?
Ýkimiz de girmiþtik, parktaki güllü yola
Ele ele tutuþarak, yürüyorken kol kola
Göz ucuyla baksalar, dokunurdu kanýma.
Necati’m gün sayýlý, giden bir daha gelmez
Sevenler anlar seni, anlamayan hiç bilmez
Ona en son deðeri, vermekten geri kalmaz
Merak etme seninim, gelsem bile sonuma.
Necati OCAKCI
25.02.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.