dalýp gidiyorum, o kadar çok kulaç atýyorum ki, suya düþtü gözlerde ki fer, mavinin katmanlarýna kaçtý kollarda ki serçe,
laf anlatan harflerini de sýrtlanýp kaçtý, öyle göðün göðsüne yaslandým, bir düþünce aklýmý, serçe kanatlarýna býrakmakta,
bir þey vardý bir þey, adýný koyamadýðým bir þey, serçe miydi, ben mi, uykuyu böðründen söküp atan… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.