uçmuyor özgür kuþlar bir ipe dizilmiþ bakýyorlar þaþkýnlýk amaçsýzlýk kaybolmuþ þehir enkazlara dönüþmüþ solgun duruyor insanlar günün aydýnlýðý karanlýk uzakta bir bulut þehri arýyor sokak cadde kaldýrýmlar insan yalnýzlýðý þafak söktü sökmedi saat üçü geçti sonrasý tarifsiz sarsýntý gürültü homurtu beklenmedik andý adý deprem yer gök insan keskin çýðlýklar gün boyu aðýtlar gece oldu geceler geçti topraðýn göðün denizin rengi siyah derinlikti yeþil bahçeler mutlu evler çocuklarýn yarýnlarý hepsi karanlýða gömüldü hayatlarýn yalnýzlýðý çoðaldý hiç dinmedi sessiz gözyaþlarý..
Mustafa kaya 25.02.2023 / Fethiye Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.