Sana deðil bu þiir Ey uzak illerin göçebe yürekli muhaciri Tut çak yüreðini Bizim Ýllere... Kaldýrýmlarýmýza ölüm getirenlerin Tükrük ol yað yüzlerine.
Bu þiir ülkeme deðil, Hiç Kimseye...
Ellerinde kýna tutan gelin, Geleceðimize bir çocuk ada Sevdasý kýnalý ellerin Analýðý olsun... Doðursun ülkeme Güneþler mesabesinde Uzak dursun itlik Yýldýzlar boyu...
Bu þiir evrene deðil, Hiç Kimseye...
Ey tarlasýna ektiði tohumu Çapaya tutan rençber. Sula beyinlerimizi Terinle yoður hamurumuzu Fikrimiz yeþersin
Bu tarla kýraç deðil Bu þiir þiir deðil Senin deðil... Hiç Kimsenin... -yani benim-
Tenceresinde kaynattýðý Aþýný aþk bilen kadýn. Aþk, Yüreðine sarmalamaktýr hayatý Sar beni geleceðine Ninniler söyle Ama uyutma! Küçültme beni Bu uyku yiðidin deðil Uyutup beni bitirme Bu uyku benim deðil. Hiç Kimsenin... -düþme göz kapaklarýma gaflete-düþme!
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.