Hey Gidi Vefa

Gülünüz, teveccüh ediniz, veriniz selâmý
Sakýn ha eksiði getirmeyiniz dile, gerisi çile
Sayýn odayý, adayý, varsa insan hakikatlý
Geçmiyor bir elin parmaklarýný özden vefalý.

Derin çiçekleri derin, kan ve terde kalýn
Kurtarýn çamurdan siz batýn, ayaksa yalýn
Çýkartýn düzlüðüne de görün öykünün sonunu
Gölgesinden bile geçmiyor vefanýn bir soylusu.

Biz diyeni buldunuz mu onca yýldýr söyleyin
Ben diyenden gýna geldi sayýszca örnek verin
Hani dardaydý verilen söz, bir erdemli duruþtu bu
Vefa dediðimiz ancak düþlerdeymiþ, bir avuntu.

Üzülmemek de gerekiyor sonuçta, nefis var
Koskoca meydanlar almaz onlarý, yürekleri dar
Siz yetinin bir gölgelik zeminde bu güzelliktir
Baþkasýnýn gölgesinde yürümek, vefada neresidir?

Anlaþýlan o ki, vefa edelim derken düþmüþüz derde
Bunu anlayabilecek vicdan, akýl yokmuþ yöremde
En asili kiþide özüne vefasýymýþ, götürür Hak`ka
Baþkalarýna verilen emeðin vefasýysa boþ, sýrtta.

Bir masalsý deðildi ki vefadan bildiðimiz
Neden aramýzda onu bir türlü yeþertemeyiþimiz
Her zoru aþan þu irade ona takýlýyor da anlýyorum
Nefis dedikleri vesveseden kaçýyor, kaçýyorum.


Oðuzhan KÜLTE


Sosyal Medyada Paylaşın: