Zamanın Elleri

Zamanýn elleri var, gördünüz mü? Ben gördüm.
Bir sabah uyandýrdý, doðan güneþe tuttu.
Söz verdi, çiçek açtý, rüzgâr oldu, ben gördüm
Bir boþluk oldu zaman, sonra her þeyi yuttu.

Elleri var zamanýn vermek fiilinden doðan,
Elleri var almaktan, almaktan usanmayan.
Elleri var, ruhu yok, demirden, paslanmayan
Tuttuðu boþluklarda verdiðini unuttu.

Var elleri zamanýn, yerinde saymaz, koþar
Yüzlerce kare alýr, donan gülüþler yiter.
Binlerce resim var ki , onca yarayla yaþar
Kalan acýyla kalýr, giden sessizce gider.

Zamanýn elleri var,duydunuz mu, elleri?
Bir varken bir yok dedi, kýrdý tüm kalemleri.
Yeni acýlar çizdi, büyük büyük resimler,
Gökyüzünde yüzleri, on binlerce isimler...

Elleri var zamanýn, deðdiði yangýn yeri.

n.k-

Sosyal Medyada Paylaşın: