Gökyüzüne bakýp, ilham ararken Karanlýkta yine hüzün çökerken, Kaderime yine sitem ederken Günahkarým ben, günahkarým ben.
Sevip sevilmeyi neden bilmezsin, Neden her gün bana isyan edersin. Bu dünyadan bir gün göçüp gidersin Günahkarým ben, günahkarým ben.
Parlayan güneþte yine sen varsýn, Gözümde yaþ olup durmaz akarsýn. Bu alemde bir gün yalnýz kalýrsýn Günahkarým ben,günahkarým ben. ZALOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.