Öylesine tuhaf bir haldeyimki þu an, Bilemiyorum sebebi nedirki bu halin. Arkamda ulu cami, yanýmda bir kabristan, Bir garip girdabýn içerisindeyim.
Yeþillikler içindeyim havada serin, Ama yanmaktayým ben için için. Dumaným çýkmýyor ama kavruluyorum, rüzgar yok ama savruluyorum.
Küçük kulübemden bakmaktayým aheste, Çýkmaz bir sokaktayým, dünya denen kafeste. Önümde musalla taþlarý bana doðru bakmakta, Sabi,genç,ihtiyar demeden kucaðýna almakta.
Delisi bol bir yer, saða baksan görürsün, Onlara bakar Allaha þükredersin. Ýþte böyle bir yerde þu an çalýþmaktayým, Rabbimin verdiði rolümü oynamaktayým.
ZALOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.