Yýl 1973 Bir kar yaðmýþ kayseriye, adam boyu. Þimdiki gibi apartman dairesi deðil evler, Küçücük bir iki odalý gecekondular Yanyana dizilmiþ küçük ama þirin evler. Her evde en az beþ,altý kiþi, Dýþarýsý soðuk ama, Evler ve yürekler sýcak. Sobalar yanar gürül gürül, Üstünde ýhlamurlar kaynar, Kestaneler patlar. Yaný baþýnda sobanýn Evimizde eksik olmayan, Kedimiz var. O mýrýldar, soba cýzýldar. Dýþarýsý buza kesmiþ ne çýkar, Yaðsýn yaðabildiði kadar kar. Mahalleli toplanýr, Dam kürüme iþi baþlar Eðlenceye döner iþ Damdan dama laf atmalar, Komþu hatýrý sormalar. Dam kürünür, Sokaklar karla dolar. Çocuklar damlara Bu birikintiler sayesinde çýkar.
Yýl 2008 Mevsimlerden yine kýþ Yine kar yaðar kayseriye, Hissedemezsin yaðdýðýný bile Akþam yaðar sabah kalkar. Evler apartman dairesi, Dostlukmu? ne dostluðu. Ayný binada otururlar, Birbirlerini tanýmazlar.
ZALOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.