Vaveylasýnda zamanýn, bir þimþek çaktý Alnýna bir destan kazýndý kör dünyanýn Malazgirt’ten yürüdük vardýk Payitaht’a Can aldýk, can verdik Türk dendi adýmýza
Sancaktar-ý Ýslam olduk, Türk oldu âlem Gölgemiz altýnda kalmadý hiç bir elem Bizlere yok ölüm, istemedik hiç kefen Korkmadýk namertten biz, biziz o Türk denen
Hakkaniyet bizdedir Hakk’a kul olan biz Ýzan bizdedir, bizde Rabb’e bükülen diz Biziz bu uðurda hep can veren bedelsiz Hak’la varýz, O Hak için varýz, Türk’üz biz
Yankýlanýr gökkubbede o ulvi seda Dalgalanýr semada nazlý nazlý sancak Huzur bundadýr tek felah bundadýr ancak Lütfet, kerem et ya Rab! Sönmesin bu ocak. Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Karanfil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.