Gidiş

Gölgem vardý yalnýzca hayat üzerinde,
Soluk bir ses, ve sendeleyen bir kalp ile.
Ben seçmemiþtim kendim için gri tonlarý,
Ve beni boðan, daraltan saðýr odalarý..

Depremler, yangýnlar ve fýrtýnalar sonrasý,
Kuþatýlmýþtý gönlümün kararan coðrafyasý.
Sonra, bir çift göz ve içimde tatlý bir sýzý,
Bu muydu acaba aþkýn destansý çaðrýsý

Kaf daðý ardýnda deðildi yaþadýklarým.
Dokunmuþtum tüm renklerine sevdanýn.
Gözlerinden süzülüp, kalbime akan aþkýn,
En huzurlu zamanýydý, bu solgun hayatýn

Ýstemedim hiç soðuk rüzgarlarýn esmesini,
Bir býçak gibi, ruhumu tenimden çekmesini.
Bilemedim neresiydi son duraðý aþklarýn
Belki de son çýrpýnýþlarýydý bu ilk sevdanýn.

Gelmiþti iþte sevgimin sonbaharý.
Dökülüyordu gönlümün sen yapraklarý.
Gidiyordun baharýmdan þerha þerha..
Olsun... Gidiþin de aþktandý nasýl olsa...
Sosyal Medyada Paylaşın: