UTANIYORUM

Utanýyorum
Sýcak yataðýmdan
Aðzým yanmasýn diye üfleyerek içtiðim çaydan
Üþüyünce giydiðim hýrkamdan
Uyurken örttüðüm battaniyeden utanýyorum…

Çocuk ‘’beni yetim býrakmayýn’’ diye aðlarken
Ben anne babama sarýlmaya utanýyorum.

Betonlarýn arasýnda ‘’nolur su’’ diye yalvarýrken insanlar
Ben su içmeye, yemek yemeye utanýyorum.

Aylardýr yaðsýn diye beklediðimiz kar enkazýn üzerine yaðarken
Penceremden kar yaðýyor mu diye bakmaya utanýyorum.

Küçük kýz ‘’Annemi de kurtarýn’’ diyerek enkazdan çýkarken
Ben anneme seslenmeye bile utanýyorum.

Nefesleri bitmesin diye konuþmaya cesaretleri yokken
Ben konuþmaya, nefes almaya utanýyorum.

Uyumak için yattýklarý yatak mezarlarý olurken,
Ben uyumaya utanýyorum,
Uyanmaya utanýyorum,
Yaþamaya utanýyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: