Kararmış Yürekler

Bugün sessiz gökyüzü.
Ýnsanlarda olmayan sükutu bürünmüþ gibi duruyor.
Kalpleri terk eden masumiyet ve vicdaný si mgeliyor sanki.
Pek bir anlamlý, pek bir efkarlý görünüyor.

Güneþ pek bir isteksiz doðuyor bu sabah.
Eski sýcaklýðý yok þimdi.
Yeni bir güne merhaba derken hissedilen neþe de yok, samimiyet de yok.
Kýskançlýk var, kötülük var.
Doða da dünyayý si mgeliyor,
O da dünya gibi anlamsýzlaþmýþ, sýradanlaþmýþ.
Býkmýþ bir ifadeyle bakýyor.

Havada huzur veren nitelik yok artýk.
Derinden alabileceðimiz nefeslerimiz terk etmiþ bizi.
Dürüstlük, dostluk, yardýmseverlik giderken,
Temiz nefesleri de götürmüþ beraberinde.
Sevdayý, aþký, merhameti içine çekmiþ toprak.

Blutlarda ilham yok, yaðmur yüklü her biri.
Pamuksu görüntülerinden sýyrýlmýþ gibiler,
Týpký insanlarýn insani duygulardan sýyrýldýðý gibi.
Yaðmurlar hayallerimizin üzerine yaðmýþ.
Kuþlar uçarak gökleri süslemeyi unutmuþ,
Çiçekler açmaya, saçlarýn kenarýna iliþtirilmeye küsmüþ.
Huzur baþýný alýp gideli, dünya dengesini yitirmiþ.

Yýldýzlar parlaklýðýný kaybetmiþ, gök asaletini.
Masmavi bir gökyüzü varken,
Siyahý asalet zannetmiþ kararmýþ yürekler.
Sosyal Medyada Paylaşın: