GİDERSEM
Gidersem.
çiçekler yeþiller.
Sevdiðim mavi denizler kalýr.
Gidersem..
Umutlar ve hayallerde kalýr.
Düþünüyorum..
Nasýl gelmiþtim nasýl gidebilirim.
Güneþi çok severken býrakabilir miyim.?
Bilmiyorum.
Sonra tüm gülüþlerim ve tüm hüzünlerim.
Sahipsiz kalacak.!
Çiçeklerim sebepsizce kuruyacaklar.
Eðer ben gidersem;
Pencere açýk kalacak ve hep üþüyeceksin.!
Sebepsiz sýzlanmalarýn havada asýlý kalacak.
Beraber beklediðimiz bir yolculuk olmayacak.
Çay yok, kahve yok, sohbet yok.
Sen ebedi yalnýz kalacaksýn.!
Ýþte ondan fazla düþündürme beni.!
Ben þiirim , mýsrayým,þarkýyým.!
Hem yalnýzlýðýn hem neþenim.
Ýþte ondan kaybetme beni.
Bitir içindeki fýrtýnayý , sakinle.
Çünkü benden çok yok bu limanda.
Buldun madem üzme ,incitme.
Yok etmeyi ise aklýndan hiç geçirme.
Veda bile etmeden giderim ,giderim.
Bir güneþ gibi batarým bu limanda..!
Sonra kalýrsýn sessiz bu aþiyanda.!
HATÝCE NÝLÜFER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.