GÜLÜM FİRARDA...

Ýklimlere meylettim dingindi doðam öncesinde
Esef etmeden kendimi sevdiðim de malum dünün güncesinde
Ýstifliydi oyuncaklarým ve oyun bahçem
Odanýn ortasýnda
Ben ki babasýnýn kýnalý yapýncaðý
Can simidi bebeklerim aklým ise firarda.

Çocuðum altý üstü
Tepindiðim oyun bahçem adeta devasa bir havuz
Yüreðimin, künyemin sabitlediði firarým
Diþe dokunur nasýl da çalýnmýþ özgürlüðüm
Yorgun deðil hem bedenim ve de duygularým
Aklým fikrim oyunda yalpaladýðým kadar
Ýçimde kaçkýn hayallerim ve hayali arkadaþlarým
Mizacýmsa o günden belli
Öteki beriki yok hem yanýmda
Yandaþ bildiðim agu agu sözcükler
Aðasýyým evrenin ve çocukluðumun

Küçümen öyküler yazdýðým habersiz
Havayý içime çektiðim kedersiz
Hem sisi de yok ruhumun
Sevdiðim çok sevdiðim oyun hamurum ve annem
Ýçtimada maaile
Ýsyaným devirirken yastýklarý
Muadili olduðum yalnýzlýksa adeta bir harabe

Düþüm ben bir düþ
Ýçine düþtüðüm o kýsýtlý alan hali hazýrda çaðýrdýðým çaðladýðým
Ne hüzün güftem ne de derdim tasam
Karným acýktýðýnda yaygarayý bastýðým
Yetmedi evdeki yastýklarý camdan attýðým

Ýçimde hare
Ýçimde coþku ve sevgi
Ýçtiðim su misali
Sular seller gibi yakardýðým annem
Yeter ki tutup elimden
Çýkarsýn beni sokaða ve o devasa parka tayin olsun bedenim
Ki iklimlerden yalnýzlýk sönüversin
Ki edindiðim arkadaþlarým da misafirliðe gelsin

Gün süzgün
Yürek çýlgýn
Çocuk neþem ta o günlerden miras
Hecelediðim ve ilk, baba, dediðim
Nazlýsýyým babamýn ve peþinde
Piþekâr sevinçlerim ve yaramaz varlýðým
Nasýl da oyun ve hýnzýrlýk peþinde
Ve iþte ansýzýn
Ve iþte günün birinde altýný ayýrdýðým ayaklarýndan
Oyun parkýmýn
Ve ansýzýn açýlan devasa bir pencere
Ve iþte firardayým evin her köþesinde.

Demem o ki:
Kýsýtlanan yüreðim o günlerden hatýra
Hep gözaltýnda göz hapsinde
Çocuk olsam ne ki ve de yetiþkin
Aþkýn inzivaya çekilmediði zamanlardan geliyorum
Aþk ile baðlandýðým hayat ve oyuncaklarým
Bir o kadar hayatý oyun bildiðim
Her halükarda hayata ve insanlara sevdalý
Bir mahzense yaþadýðým içinde
Bir mazlum yürekse esen rüzgâr tersten içime
Ýçmediðim sözcük mü kaldý?

Elimden nice oyuncak ve kitap
Ben ki aþkýn ambarýnda bazen savsakladýðým duygularýn
Hýzýna ben dahi yetiþemezken
Acýlarý deðil sevinçleri yüklenmeli insan ezelden
Bir oyun parký deyip de geçmeyin
Hala çocuk hala muzip
Bir sevda deyip de yok yere yeltenmeyin
Ýnsanýn içinden gelmeli sevgi
Ve o gün bu gün sunulan kaderim altýn tepside
Yasadýðým yaþadýðým iklimlerin nezdinde
Kaç bin yaþýnda olsam da dün gibi yaramazlýklarým
Mýzýkçýlýk yaptýðým arkadaþlarým
Ben deðil mi ki sevmeyi sevdim
Ben ki iklimlerden devrildim
Ben ki…

Her halükarda ansýzýn firar edebilirim
Çünkü ben güneþim belki mehtap aþikâr Yýldýz
Bazense bir çiçek ve ümmeti sevginin hâsýl olan ýssýzlýk
Sevecendir merhametli yüreðim
Sektiðim bir bir iklimden diðerine
Nazenin sevgim ve mealim
Hala da çocuk kalmak varmýþ kaderimde

Sosyal Medyada Paylaşın: