İLÂHİ MEKTUP

Ey Âdemoðlu!...
“Oku!...”
Bu, Allah’ýn kesin emri...
Ýlk ilâhi emir, bu idi...

Allah, Âdem ataný, kalem ile tâlim etti,
Ona bilmediklerini, hikmet ile öðretti...
Sen de oku, bu ilâhî mektubu,
Sonra olmayasýn, putperest Hindu...
Bu mektuba, tüm nebiler uydu...
Ümmetlerinde pek çok veliler oldu...

Ey Fatma dudu!...
O eski mektup, nereye kondu?...
Bilirmisin nereye gider, bu yolun sonu?...
Var bu yolun sonunda, bir sonsuz âhiret yurdu!...

Dikkat!...
Þeytan kurmuþtur, bu yolun üzerine,
Her türlü pusu...
Bekler seni her yerde,
Türlü türlü þeytânî ordu...

Al bu rabbanî mektubu!...
Rabbýn adýyla, gönülden onu oku!...
Kalp gözün ile onu, sonuna kadar koru!...
Bil ki, bu dünyâda, fânidir Âdem’in oðlu!...

Göz yaþýn ile, oku onu!...
Bu Allah’ýn mektubunu!...
Unutma âhiret yurdunu!...
Kaybetmeyesin sonra, cennetin yolunu...

„Zâlike‘l-kitâbu lâ raybe fîh...“
Buyurur Rabbin bu Mushaf‘ta...
„Yoktur ne þek, ne þüphe bu Kitap‘ta...“
Bir bak, sen hangi yolu tutmuþsun bu hayatta?!...

Âmin, vesselam... (9 Aralik 2020)

Sosyal Medyada Paylaşın: