7. KABİR

Vâsýf’tan olduk...
Ayþe’den doðduk...
Allah’ýn emriyle, bu fâni dünyâ’da var olduk...

Dünyâ pazarýna geldik...
Birazcýk eðlendik ...
Ancak bir parça kefen, satýn alabildik...
Bir de günah ve sevap... Bedâvadan kazandýk ...
Bir baktýn, göçtük âhiret diyârýna... Hiç anlamadýk...

Kuruldu tahta teneþir, üleþtirim...
Yýkandý âciz bedenim...
Kefenlendi cesedim...
Konuldu karanlýk mezara... Þimdi neyleyim?...

Ýnsanlar ise, þöyle dedi arkamdan:
Mâ ehhar? Ne býraktý? Bu adam!...
Melekler ise, þunu sordu: Mâ kaddem?
Ne getirdi?... Gel bi’ bakalým, yakýndan!...

Geldiler, Münker ile Nekir... Ýmtihan melekleri...
Þimþekler içinde... Zat-ý âlileri...
Men rabbuke?... Ve men nebiyyüke?... Ve ma dînüke?...
Sual ettiler birden bire... O iki büyük melâike...

Korkudan çenem kilitlenmiþ idi...
Çok þükür, Rabbim izin verdi...
Rabbim Allah... Celle celâlühû!...
Dînim, Ýslâm-ý mübîn!... Elhamdü lillâh!... Hû!...

Peygamberim, Hz. Muhammed,
Aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm!... Hû!...
Diyerek, tüm gücümle haykýrdým... Hû!...

Açýldý o an, gözümün önünde, bâdehu...
Bir cennet bahçesi... Âhû...
Kurulmuþtu orada,
Bir saray ile altun tahtým... Hû!...

Selam ederdi orada... Hazretleri...
Ulü’l-Azm peygamberleri...
Komþum idi, sevgili Peygamberim...
Çok þükür!... Nasip etti Rabbim...
Dünya’da hidayeti... El-hamdü lillah...
Nasip eder inþâllah,
Âhiret’te de rahmeti... er-Rahim...

Ey cân-ý gönül!... Teslim ol, yüce Rabbine!...
Sen de bir gün elbette,
Göçedeceksin, ebedî evine!...

Gâfil olma, ey caným!...
Aklet bu hakîkatý, cancaðzým!...
Kurtar kendi canýný!...
Görmeden önce, kabir azâbýný...

Her dâim Allah’ýn gazâbýndan korun,
O da, bu duâ ile, inþallah mümkün...

Allahümme innî eûzü bike min azâbi’l-kabr.
Ve min azâbi cehennem...
Ancak Sana Allahým!...Sýðýnýrým cân-ý yürekten,
Kabir ve cehennem azâbýndan, sakýnýrým ben...

Es-Selam ile selâmet bulasýn...
Er-Rahman ile rahmet bulasýn...
Ýman ile cennete giresin...
Duâ et Rabbine, ey mü’min!...

Âmin, vesselam... (Mart, 2020)

.........
Sual (arab.) – soru.
Ýslam-ý mübin (arab.) – apaçýk ve kolay anlaþýlan Ýslam dini.
Hû, Hüve (arab.islm.) – O (Allah, celle celâlühû).
Bâdehu (arab.) – ondan sonra, daha sonra.
Âhû (fars.) – güzel mi güzel.
Ulu’l-Azm Peygamberleri – beþ büyük peygamberler: Nuh, Ýbrahim, Musa, Ýsa ve Muhammed (s.a.e.).
Hidayet (arab.) – doðruyu bulmak, doðru yola eriþmek.
Ebedi (arab.) – sonsuz.
Aklet (arab.turk.) – düþün.
Azab (arab.) – ceza. Kabir ve cehennem azabý.
Sosyal Medyada Paylaşın: