SEVEN İKİ GÖZÜYÜM
Kavuþmaya az kaldý, günleri sayýyorum
Bekle beni sevdiðim, yokuþlarýn düzüyüm
Sen orada ben burda, sanma ki uyuyorum
Vuslat denen bedenin, seven iki gözüyüm.
Bu âþýk Yaradan’a sýðýnýrken kul oldu
Gönül baðým kurudu, hasret bana zul oldu
Ýçimdeki arzular, sana giden yol oldu
Þükür denen nimetin, ne çoðu ne azýyým.
Aydan parça nurlarýn, gözün ile kaþýnda
Seni bulmak var imiþ, sormadýðým yaþýnda
O mübarek gecede, papatyalar baþýnda
Gelinlik urbasýnýn, astarýyla yüzüyüm.
Gurbet sýla arasý, gidip gelmemek de var
Kader denen yazýyý, bilip bilmemek de var
Demem odur ki gülüm, ölüp ölmemek de var
Tek nefeslik canýmýn, ahde vefa sözüyüm.
Gül yüzlü gülüþlerin, bana hatýra kalýr
Gözlerim ama olsa, el yordamýyla bulur
Öyle böyle sevmedim, canýmdan canlar alýr
Senle geçen ömürde, silinmeyen yazýyým.
Gökleri ululayan, yüce daðda karým ben
Beni yakýp kavuran, yaz ayýnda korum ben
Eðer yoksan gitti bil, varlýðýnla varým ben
Daðlarýnda þahinim, çimeninde kuzuyum.
Necati deryalarýn, coþkun akan selidir
Esmesi kýyaslanmaz, deli poyraz yelidir
Lâkabýný sorarsan, bir adý da delidir
Türkmen obalarýnýn, ha oðlu ha kýzýyým.
Necati OCAKCI
02.02.2023
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.