Gelmeyeceksin
Hasretine kar döküyor þehrin beyaz beyaz
Mercan mavisi gözlerin fotoðraflarda ýþýl ýþýl
Gel diyorum yüreðimi kanatýrcasýna
Gelmeyeceksin ya onuda biliyorum
Sana çýkan her sokaðýn yolunu deðiþtiriyorum
Kaldýrýmlarda simit kýrýntýsý hatýralarýn var
Ayaklarýmýn baðý çözülüyor yürüyemiyorum
Gözlerimi dizlerime döküyorum
Mevsimler geçiyor sen gelmiyorsun
Göðü öksüz býraktýn mevsimleri yetim
Ýncirler çiçek açtý bilmiyorsun
Sensizlik nimet deðil bilesin
Belki birgün ler ölüp ölüp diriliyor
Vuslat merhametsiz kadar uzaklarda
Þiirlerde ne umutlar deliriyor
Sen senden baþkasýný bilmiyorsun
Yarýn ayný yokluðuna merhaba diyeceðim
Beyaz kaðýtlar paramparça olacak
Her sözcüðü hasretine feda edeceðim
Ama sen yinede gelmeyeceksin
Birileri ahvalime acýyarak bakacak
Umruma deðmeyecek bakýþlarý
Bazýlarý seni bir kibritle yakacak
Önce ben elimi atacaðým
Ama sen senden sonrasýný bilmeyeceksin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.