Alnilam
Eþsiz bir mevsim di gözlerin alnilam
Ben uykusuz gecelerde seni sayýklardým
Türküler çaðýrýr kirpiklerine þiirler yazardým
Birkaç yýldýz kayardý sabaha karþý deniz üstünden
Seni izlerdim zümrüt bahçesinden
Kýraç topraklara ekerdim göz yaþýný
Satýrlar boyu aðlardým
Bir kalabalýk yýldýz sürüsü kovalardým
Yokluðun yaklaþýrdý yanýma
Annemin kokusunda seni arardým
Damaðým acýrdý /gece uyurdu seni yazardým
Zillet bir karanlýkta adýný sayýklýyorum
Senmi geliyorsun þu aralýktan yoksa yokluðun mu göremiyorum
Ah alnilam ne çabuk geçti zaman
Ne seraplar gördüm zamanlarda inan
Bir keresinde sana geliyordu ayaklarým
Ben gelirken sen kaçýyordun
Sen kaçarken tökezliyordu ayaklarým
Yaðmurlar yaðýyordu benzime
Kaybediyorum seni gözlerimden
Toprak yeþeriyordu çorak yerinden
Hatýralar siliyorum bilmiyorsun
Çokca caným yanýyor alnilam söyleyemiyorum
Zillet bir karanlýkta adýný sayýklýyorum
Senmi geliyorsun þu aralýktan yoksa yokluðun mu göremiyorum
Kafkasyanýn yüksek daðlarý geliyor aklýma
Kendimi bir sefere atýyorum
Ne seferler kaybettim alnilam senin hatrýna
Yolculuk boyu birþeyler karalýyorum
Siyah rengin soluyor kallemimde
Kalem ne çare yokluðun yazan gözlerimde
Ya hiç gelmseydin
Ya hiç geçmeseydin diyorum
Ben diyorum zaman bölünüyor alnilam
Zaman beni bölüyor birkaç parçaya
Ya hiç gelmeseydin geliyor aklýma
Ben seni kaybediyorum senin hatýrýna
Zillet bir karanlýkta adýný sayýklýyorum
Sen mi geli geliyorsun þu aralýktan yoksa yokluðun mu göremiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.