S..
Funda demek derken dillim dolandýrdý.
Kaç bin sözcük bir araya getirsem arkasý kesilmezdi.
Her yeni sözcük bir pazýlýn parçasý gibiydi.
funda ,öyle bir kalbin taþýyabileceði birþey deðildi.
Kaç kalp bir araya gelse, aþký yine de taþardý .
Yollara, yýllara ne hatýralara ne bilmem kaç bin hayatlara sýðmazdý.
funda derdim dilim dolanýr, ellerim titrer, kalbim sýzlardý.
Anlatamazdým .
Aklým baþýmdan gider , öyle lal olur taþ keserdim.
Funda derdim göðe bakýp avazýn çýktýðý kadar ,
Kuþlar kanat çýrpmaz , yaðmur yaðmaz güneþ açmaz olurdu ,
Funda derken arþ-ý alâ titrerdi.
Güller hýrsýndan açmaz, yaseminler kokmaz , nehirler akmaz olurdu.
Funda derken evren kendinden geçerdi .
Sabahlar olmaz, geceye ay doðmaz , þair þiir yazmaz olurdu.
Kýsacasý Funda derken kalp kalpten utanýr,
aþk sevmekten utanýr, yol bitmekten ,yýl geçmekten
Funda derken denizler maviliðinden , okyanuslar derinliðinden, seller heybetinden utandýrdý.
Funda derken yaprak düþmez, toprak kokmaz olurdu.
Funda dedim aþk oldu , ömrü ömrüme can oldu
Funda derken yarýnlarým yarýnlara aþýk oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.