BU GECE

BU GECE

Sensiz saatlerde herkes uyurken
Hasretinle yalnýz kaldým bu gece
Dertler katmer katmer olup büyürken
Hicran ateþine daldým bu gece

Mehtaba yýldýzlar küsmüþ gibiydi
Selamý sabahý kesmiþ gibiydi
Sessiz fýrtýnalar esmiþ gibiydi
Çisil çisil yaðan seldim bu gece

Kurtlar kuþlar sanki bir bir yattýlar
Mutlu anlar benden çekip gittiler
Yaþlar gözlerime hücum ettiler
Gözyaþýmla arþý deldim bu gece

Hüzün yaðmurlarý düþerken cama
Efkarýn usulca doldu odama
Sürüklendi kalbim tükenmez gama
Tarifi imkansýz hâldim bu gece

Odanýn tozunu almadým daha
Parmak izlerini silmedim daha
Yalvarýp yakardým yüce Allah’a
Aþkýn dergahýna yol’dum bu gece

Özledim yazarken, titredi elim
Yetmedi mürekkep tükendi kalem
Belki sabaha dek inan ki gülüm
Kaç mektubu yazýp sildim bu gece

Ateþten bir okun üstüne düþtüm
Aþkýn girdabýnda yanýp tutuþtum
Firkat ateþiyle kavruldum piþtim
Kaç kere dirilip öldüm bu gece.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: