SENSİN SEN, LAVİNİA BENİM DİĞER ADIM...

Minvalinde mehtabýn giyindiðim bir resimsin, sen
Sevecen mevsimden göçen bir kuþ mesela
Aþka öykünen bir derviþin uzandýðý yolda saklý
Tutsaklýðýn romanýný yazan, sensin sen sevdalý kadýn

Uzak bir ülkesin bazen
Ucube gölgelerden ne kadar korktuðumu, ah, bir bilsen
Sensizliðin tarhýnda sersemlediðim
Ýklimlerden özlemse takýndýðým tavýr
Bazen aþikâr
Bazen gizli saklý
Öpülesi dudaklarýn deðildir
Kondurduðum o buse alnýna
Masumiyetin temasý sensin sen
Uzaktan sevdiðim yýllarca
Bu aþkýn tuzaðýnda mutlandýðým kayýtlý Allah katýnda

Hüsraným sonlanmadan gel
Hüznümü giyin de devril
Mevsimlere say söv
Aþký ise ansýzýn öv
Lanet yeryüzünün lanet karanlýðý
Asla bir karartýya geçiþ hakký tanýmadýðým tanýklýðýnda
Tanrýnýn
Gizimi sýrlý aynalara buladýðým

Ek.
Ekil.
Ekseninde devril.
Endamýnla sev.
Eþref saatinde uyu.
Emsalsiz güzelliðinde þerh düþ bu aþka.
Miadý dolmuþ þiirlerden de asla medet umma.

Hummalýdýr benim sevgim
Bir üzengi bazen
Ya da üzüntünün tarhýnda saklý gizin
Boyunduruðunda sergüzeþt mevsimin
Meali kayýp bir mýsradýr ansýzýn doðduðun
Ansýzýn göçtüðün kubbenin
Kim bilir saklý kaçýncý duraðý
Ve duvaðý o çocuk gelinin,
Söyle, Lavinia kabul görür mü Allah katýnda

Issýzlýðým.
Ýsyaným.
Ýbrazým.
Ve itirazým kadere.
Metruk hecelerden geçti geçeli yolum,
Yüzümde açan gülleri senin için derledim, sevdalý kadýn.
Uzun uzadýya sevdiðimsin
Aþkýn reçinesi bir gizin izisin
Ýsyaným sana deðil kedere
Baþ koyduðum bu imkânsýz aþkýn çeperinde
Saklý tutulasý bir hülyasýn
Bir muamma belki de.

Muradý dillenen bir tanrýyým ben aþkýn nezdinde
Kâh solan kâh açan bir çiçek misali
Polenlerimi armaðan ettiðim bahçenin cenneti iken yaz köþem
Kýþkýþlandýðým kim bilir kaçýncý mevsim
Kaçýncý aþk bu
Minvalinde umudun
Ektiðim günah tohumu
Ve uydumsun
Ve uðurum
Ve uðruna savaþ verdiðim
Varsýn bir cihat ol sen
Varsýl bir eksende demlenen hüznüm
Boykot ettiðim
Bu bitimsiz özlem…
Sensin, sen Lavinia sen, benim diðer adým…

Sosyal Medyada Paylaşın: