EFKARIM ÇOK KARASU SAHİLİNDE
Bu gece efkarým çok
Acaba çýkarmýyým sabaha
Karanlýk derin bir kuyu içimde
Korkarým yýldýzlar bile yutacak gibi beni
Bir susturabilsem baþýmdaki baykuþ sesini
Ýfade edebileceðim bu gece kendimi
Gözlerim çekiliyor gülerken
Olmuþla ölmüþe çare yok,giden de gelmeyecek
Bir meyhaneci var saðlam etrafýmda
Yakýnda o da sarhoþ olup kafayý bulacak
Kulaklarýmý çýnlatan þarkýlar
Zil zurna olmuþ gibiyim,kalksam düþeceðim
Aþk ateþini söndürene de gazabým var,
Bunca derdi nasýl sýrtlayýp götüreyim bilmiyorum.
Dert benim belimi büker,benliðime keder olur
Rüzgarýn sesi kulaklarýmda ýslýk çalarken
Dalgalar eþlik ediyor naðme gibi karasu sahilinde
Aþasým var bu gece tüm engelleri
Engebeli daðlarý geçip,deryalarda yelken açýp
Tüm aðýtlarý kahkahamla bertaraf edesim var
Her þeyi sil baþtan yaþamak istiyorum
Yaþama sevinci tatmak
Mutluluðu sýrtýma alýp taþýyasým var
Yazasým var bu gece umarsýzca
Su gibi,toprak gibi aziz olasým var
Sen söyle meyhaneci hangisine kulak vermek gerek?
Hangisine sarýlýp hangisini itmek gerek…
Bir ben miyim böyle darmadaðýn
Gece ak, sabah kara karasu sahilinde
YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.