Sisler içinden gün doðar gibi doðar demlikten. Vazgeçemez bardakta kaþýkla þekerle yarenlikten. Süzülür sýmsýcak ýsýtýr içenin içini. Demine dem vurulur tavþan kanýndan, keklikten.
Damýtýr güzelliði katre katre süzülür hep. Bardaða kaþýðýn cilvesine odur tek sebep. Öyle bir demdir ki içen mest, bardak mest,þeker mest. Mütevazýdýr içende gözetmez üstün nesep.
Demini alýrken hülyaya dalar bekler insan. Bilen bilir her þeyin sahibidir eden ihsan. Bardak þükürle tutulur, götürülür dudaða. Bu buluþmayla tarifsiz bir huzura erer can. Ankara,02.09.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.