Son kuþ sesleri uçarken aðaçlardan, Gün aðýr aðýr iner mor yamaçlardan. Sonra birden süzülüverir. Sanki verir can. Ýþte tam o demde, Yüreðimde aþiyanýn alevlenir, dilimde adýn. Hayalini iþlerim sulara sular tutuþur. Ben o yangýnda vuslatýný sayýklarým.
Düþerken, birkaç damla yaþ, Nemli gözlerimden. Hayalin gözyaþlarýma karýþýr. Gözyaþlarým yastýðýmla barýþýr. Bu cihanda bir þaþkýn, Nihayetsiz yangýnlara; Unutulmuþluða, aþkýn yokluðuna alýþýr.
Ankara,08.09.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.