GÖÇEBE GÖNLÜM
Nereye gittiðini, bilmeden peþi sýra,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlüm
Gitmek istemedikçe, kalbimi kýra kýra,
Sürükleyip ardýnda,, yordun göçebe gönlüm
Yalýnayak bastýkça, kavurdu kýzgýn çöller,
Acýyýp da halime, su vermedi ki göller,
Kurudu birer birer, içimde açan güller,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlum
Daðý taþý inlettin duymadýlar sesini,
Daha akýllanmadýn, ters giyersin fesini,
O zindan gecelerin, hep çektirdin sisini,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlüm
Kara bulutlar çöktü, yýldýzsýz gecelere,
Hep ýþýðý fýsýldar döktükçe hecelere
Bilmem ne zaman geçer, dahada nicelere,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlüm
Semer gibi taþýdýn, iki büklüm belinde,
Aðýt olup inlettin, kýrýk sazýn telinde,
Sevdanýn yýrtýk resmi, durdukça hep elinde,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlüm
Kervan peþine düþmüþ, divane gönül gibi,
Deþik çukura indin, görülmez iken dibi,
Baðladýn kaderine,çektikçe kopmaz ipi,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlüm
Ne gecem var ne gündüz, uyku girmez gözüme,
Yollar meskenim oldu, çare bulmaz çözüme,
Ne karaymýþ þu bahtým, hiç gülmedi yüzüme,
Sürükleyip ardýnda, yordun göçebe gönlüm
Nesrin Önem
Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.