Ýstemem baþka vuslat, ben her an sende varým; Hasretin bana yeter, gurbetinde yaþarým. Zikrim Sensin dilimde, fikrimden çýkmýyorsun, Bazan gamlanýr gönlüm, bazan coþar taþarým.
Esbâb-ý mucibesi belli olan deveran, Kendinden parça almýþ, atmýþ dünyaya Mevlam. Beni taný, bil beni; sen Kül’ ün bir cüz’üsün; Yalnýz cüz’ le baþlamýþ evren boyutlu davam.
Sonra bizler, hep bizler; deryaya ulaþmýþlar, Evren boyu yol alýp, kâinatý aþmýþlar. Yol almanýn hazzýyla baþlarý göðe ermiþ; Veya hep öyle sanýp damlada dolaþmýþlar, Sonunda vardýk derken, Bir’ den uzaklaþmýþlar...
27.07.2012 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.