GÖNÜL ARASINDA KURUTTUĞUM PORTAKAL ÇİÇEĞİM
GÖNÜL ARASINDA KURUTTUÐUM PORTAKAL ÇÝÇEÐÝM
Gönül arasýnda kuruttuðum akasyamla söyleþtik bugün.
Takýlýp ayaðým düþünce,
Ýçimi sarýnca bir düþünce,
Ne zaman bir sýzý sarsa içimi ince ince,
Kendimi özlediðimi hissedince
Yýllar önce kurutup sakladýðým o eski defterleri açarým.
Yeniden giderim hayata sýfýrdan baþladýðým,
Ýlk defa kendi baþýma gittiðim o ilk yere,
Ýlk seçim hakkýmý kullandýðým,
Bir bilinmezi seçtiðim o günlere...
Okul yolumda bir akasya aðacý vardý.
Kocaman gövdesi, güçlü dallarý aklýmý alýrdý.
Hele baharda mis kokan çiçekler açtý mý
Ýçim huzur dolardý.
O bilinmez içinde güç bulurdum varlýðýndan,
Yanýnda da sevimli bir portakal aðacý.
Çiçekleri çoktan açýp çoktan solmuþ, meyvesini vermiþtir þimdi.
Biliyorum daha vakti var,
Belki de yeniden hazýrlanýyor kokmaya portakal çiçekleri.
Portakal çiçeklerinin yere düþenlerini toplardýk.
Önce düþenler solardý da sonradan düþenleri seçerdik bir bir.
Bir elimizde iðne, bir elimizde iplik
Portakal çiçeklerini ipe dizerdik.
Þimdi olsa “tasarým” derdik,
Elimizle yaptýðýmýz kolyemizi boynumuza takýp gezerdik.
Bembeyaz narin çiçeðinin
Saðlamdý, sertti, dayanýklýydý yapraklarý.
Dokununca elimizi boyardý sarý rengin
Ýçten gelen boyalarý.
Hâlâ elimde dokusu,
Hâlâ burnumda kokusu,
Hâlâ gönlümde tortusu.
Eskiden sevdiðim çiçekleri koparýr,
En kalýn kitabýmýn arasýnda düzgünce kuruturdum.
Her kitabýmýn arasýnda bir çiçek:
Hanýmeli, kasýmpatý, akasya, karanfil,
En çok da gül, renk renk gül.
Kopartan olsam da
Artýk koparmýyorum sevdiðim çiçekleri, koparamýyorum
Tam açmak üzereyken, tomurcukken koparýldýðýmdan beri.
Ölmeden öldüðüm,
Diri diri gömüldüðüm,
Dalýndan koparýlmanýn can yakan acý tadýna baktýðýmdan beri.
Kitap arasýnda kurutup unuttuðum çiçekler çýkar bazen karþýma,
Kendini hatýrlatan bu karþýlaþma yüzümde bir tebessüme yeter de artar;
fakat gönül arasýnda kuruttuðum çiçeklere ben gider bakarým.
Ben açarým eski defterleri, ben çýkarýrým ortaya,
Kitap arasýnda kurutulan güller mutlu eder insaný da
Bu, öyle böyle deðil.
Ýyi ki derim,
Ýyi ki yine topladým portakal çiçeðimi.
Boyasa da yine sarý rengi ellerimi.
Ýyi ki yine kokladým portakal çiçeðimi.
Ýyi ki gönül arasýnda kuruttuðum çiçekler dermiþim,
Ýyi ki gönül arasýnda kuruttuðum çiçekler için ömür vermiþim.
Ýyi ki portakal çiçeðimin kokusunu gönlüme serpmiþim.
Hamiyet Su Kopartan ✍️
24.01.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamiyet Su Kopartan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.