CEMRE TOPRAK ARARKEN

CEMRE TOPRAK ARARKEN

Ýlkin, havaya düþtü cemre.
Uydu, aldýðý Ýlâhî emre.
Sonra, soðuk bir günde düþtü suya.
Bolluk, bereket, hayat demek "su" ya!
Görevi katmaktý cana can.
Sýra topraða geldiði an
Düþmek için aradý kansýz bir toprak.
Gittiði her yerde, her gün düþtü bir yaprak.
Kin dolu yürekler, kana boyadý her yaný.
Kimi hýrsýnýn kimi mâsumîyetinin kurbâný!
Dolaþýrken dolunay vakti gecenin nûruyla
Çalacak bir kapý bulamadý iç huzûruyla.
Bülbül misâli bekledi sabaha kadar,
Diken sarmýþ baðbâný, kader! Gülden ne haber?
Bahârýn adý var, tadý yok gönüllerde.
Hava soðuk, rûz-gâr sert esiyor bu yaban ellerde!
Cemre düþecek düþmesine;
Ama hangi toprak ehlinin sînesine?
Kimini günâhýyla gömüp saklamaya,
Kimini yeþertip ortaya çýkarmaya.


Hamiyet Su Kopartan ✍



Sosyal Medyada Paylaşın: