Hoşgeldin Çocuk...

Üstünden yollar geçti ömrümün,
Kir pas içinde,
Kimsesiz,
Asfaltý yýrtýlmýþ patikalar,
Ne gelen var ne de gelen
Ve hatta ne kadar çok gelmeyen
Gidenler sebepsiz
Zamansýz,
Apansýz…
Dip boyasý gelmiþ bir duvar dibinde
Doðmamýþ çocuk resmidir yüreðim
Masalarda düðün artýðý gazozlar,
Sarýsý
Siyahý
En ucuzu
En sevdalýsý
Tellisi duvaklýsý…

Anýlar kadar acýlar
Hüzünbaz öyküler mevsimi þimdi,
Geçip gidiyor zaman denen iffetli namussuz
Kahýr dolusu hatýralar mevsimi þimdi
Siyahý,
Beyazý,
Acýnasý,
Aðlanasý,
Kahrolasý,
Duvarlarda resimsiz çerçeveler
Kahrolasý duvarlarda
Ýsimsiz geçip gidenler…

Ve sen
Ve senden ruhuma süzülen hüzzam þarkýlar
Sesler, nefesler
Ve bil cümle hevesler
Acýklý bir mevsimin en soðuk günüydü geliþin
Sobalarda hüzün artýðý mevsimler
Senden gelen yalýmlar duvarlarda
Belli belirsiz
Ateþe dönen pervaneler zamaný þimdi
Zemheri,
Karasý,
Kýþý,
Ayazý,
Hamile kadýnlarýn ürkek çýðlýklarý sardý geceyi
Sabaha karþýlarda
Ve sen
Karanlýðýnda gecenin
Uzak köylerin ýþýklarýnda,
Bütün görmek istediklerim gibi
Bütün duymak istediklerim kadar sessiz
Körler çarþýsýnda satýlan aynalar kadar parlak
Bir mevsim yangýnýndan kurtulmuþ
Ufacýk çocuk elleri
Duvarýn dibinde bir resim
Zemheride leylim leylim bir bahar
Ve sen
Ve senden gelen nefesi topraðýn,
Kuþu,
Börtüsü,
Böceði,
Kardelen çiçeði bilincimin
Ömrümün en tazesi…

Bozkýrýn ortasýnda,
Duvarýn dibinde bir resim,
Ufacýk çocuk elleri
Kara kýþým
Ayazým,
Hoþ geldin…

Sosyal Medyada Paylaşın: