onundu kalemimden dökülenler göremeyen onaydý sessiz çýðlýklarýmý bir o duyar duyup da aldýrmazdý farkýndaydý bir þeylerin ama konuþmazdý
sabahýn ýssýzlýðýnda "karanlýk bir korku deniziydi" gözlerim onunlayken durulan onsuzken fýrtýnalara çalkalanan ayrýca diðer gözleri de kýskandýrandý kimse gibi olmayan, ona bakmayý da býrakamayan
bana onu sorarlarsa þayet þöyle diyebilirim güzelleyerek o her gidiþimde biraz daha kaldýðým evim her gülüþümde biraz daha aðladýðým birim o hem adýný sonsuzluða haykýrmak istediðim hem de kimse görmesin, bilmesin dediðim...
gökçen&ipek
Sosyal Medyada Paylaşın:
gökçenn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.