Çın

Çýn, çýn, çýn.
Çýn akþam, çýn ayaz, çýn sabah.
Üç kiþilik bir dünyada üç hayat;
Yalnýzlýk, mutsuzluk ve umutla kucaklaþmak.
Gemlik’te bir öykü sofrasýnda 1950’li yýllar konuþulurken;
Ýncecik, esmer bir zeytin deniz kýyýsýnda güneþleniyordu.
Çýn, çýn, çýn.
Çýn akþam, çýn ayaz, çýn sabah.
Üç renkle bir mýsra yazýlýyordu;
Özgürlük, aþk, ve kederle boðuþarak...
Þarap tadýnda, çay renginde, limon kolonyasý kokusunda bir haykýrýþ omuzlarda salýnýyordu.
Çýn, çýn, çýn.
Çýn akþam, çýn ayaz, çýn sabah.
Mendiller elde, eþyalar yerde, türküler dilde ve martýlar gökyüzünde süzülüyordu.
Aðýtlar yakýlýyor, özlemler artýyor, hayatlar birleþiyordu.
Çýn, çýn, çýn.
Çýn akþam, çýn ayaz, çýn sabah.

Meral Meri /Söðüt Aðacýnýn Gölgesinde / Çýn
Sosyal Medyada Paylaşın: