Dünyanýn deðiþmeyen kanunu mu bu? Birbirini arkadan iten itene. Yüzüne gülüp geçerken yanýndan, Birbirini sürekli çekiþtiren çekiþtirene. Sanki küçük daðlarý kendi yaratmýþ, Gözleriyle birbirini ezen ezene. Gün geçmez ki medyada görürüz Þov için birbirini döven dövene. Sanýrsýn ki baki yaratýlmýþ kâinat Durmadan yetim malý yiyen yiyene. Sanma bu dünya sana da kalýr, Dön bir bak geriye konup göçene. Tiyatro izler gibiyiz hýzla geçiyor zaman, Perde kapanana dek eðlenen eðlenene.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.