Yalnızlık Burgacında İzimiz Saklı Durur,Unutmadın Mı?

Yalnýzlýk burgacýnda iki ben
Kýný eksik kan,aþkýn birer hançer
Ýkimiz....Ýkimiz bir dolu yürek
Ýkiziyiz göðe yakýn gülümsemelerin
Yýlký atlarýnýn gözlerinde ýþýyan umut kadarýz
Sen ve ben
Biz dört nala,dört nala !
Upuzun aynalarda koþuyoruz
Iþýltýlý bahçenin aydýnlýðýnda uçuþan pervaneler kadar kuþuz
Uçuyor,kanýyor,dövüþüyoruz..
Ýþte bahar
Soluksuz yitirilen gümüþî bir ben’di soluksuzluðumuz
Ölüyoruz,gülene kadar...

Daðlarýn ardýndaki göðün solgun gerçeði
Su gibi akan gün !
Açan güller
Güneþi alýyorlar gönlümüzden

Aya göz kýrpan sen
Yýldýzlarýn kayýp mý oldu bilmem

Donuk ruhlar gibi dururdu gök ,bakýþlarýmýz asýlý daðlarda
Çivilerin yontusunda göðsüz kalýrdýk,kimsesiz
Çirkin kalýrdýk,sessiz...
Sen ey sonsuzluk
Çobanýn kavalýndaki esin
Ruhlarýn sesinde duyulan dua
Kaybolan resmimiz
Ayna sularda
Göðün söðütteki yansýsý
Kayboluyoruz birden...
Eski bir bulut öyküsünü fýsýldýyor kýrlar
Kuzular meleþiyor
Duvarlar yýkýlmýþ,bacalar tütüyor uzaklarda
Yavaþlýðýn ritmini seviyor tanrý
Sabretmek gönül iþi
Hiç susamadýn mý?
Ki kalbinde yaþarken deniz
Dalgalara hasret geçecek bir ömrün dizgini yok muydu
Söyle,uslanmadýn mý...
Cama vuran saðanaða tutulmuþ yaðmur damlalarýnda yaþ
Bak kimse kalmamýþ ortalýkta
Sen bu kadar sessiz,bu kadar yalnýz
Söyle hiç aðlamadýn mý?

"Biz o sonsuz boþluktuk,gümüþ tepside sunulan kahve kadar alýmlý gülümsedik geçmiþe..."
Unutmadýn mý?

2018-16 Kasým 2020 Gülgün Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: