Gönül Dağımız
Kanat çýrptým rüzgara, uçmadan düþtüm.
Yýkýldý hayalim, yakama küstüm.
Ne bir haram yedim ne gönül yýktým.
Ben kimseyi deðil, kendimi üzdüm.
Eksikti bir yaným, bir yaným yýkýk.
Çile mahkemesinde, olmuþum sanýk.
Girdiðim sokaklar, döndü çýkmaza
Kader defterimin köþesi yanýk.
Hep umut var oldum bir gün diyerek.
Hekime tabibe koþup giderek.
Duayla ördüðüm umut duvarý.
Yýkýldý ahrete kaldý diyerek.
Þahit oldu kaldýrým taþlarý bize.
Oturduk aðladýk talihimize.
Özenmekle geçti bizim ömrümüz.
Bir evlat vermedi Yaratan bize.
Ýsyanýmýz yoktur, vardýr nazýmýz.
Yavru hasretidir bizim yazýmýz.
Sabýr çeþmesinden hep oluk oluk.
Ýçtide doymadý gönül daðýmýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.