SENİ ÇOK ÖZLEDİM ANNE

SENÝ ÇOK ÖZLEDÝM ANNE

Yine bir Anne’ler günü sensiz geçti AnneHer Anne’ler günündeki
gibi yine aðladým.Her kes gülüp söylerken ben ýssýz köþeleri aradým.
Kimse göz yaþlarýmý görmesin diye saklandým.
Biliyormusun Anne ben hiç sensizliðe alýþamadým.
Nerye baksam sanki sen çýkýp gelecesin gibi geliyor bana.
Boynumu büküyor ve öylece senin hayaline dalýyorum.
Üzgün ve dertli Yine bir Anne’ler günü geçti sensiz,ve neþ-esiz.
Olmuyor,olmuyor Anne sensiz olmuyor.
Senin özlemin hasretin içimde alev alev yanýyorÝçim acýyor.
Anne içim acýyor.
Bir kuþ gibi kanat çýrpa çýrpa uçtun gittin göklere.
Beni býrakýpta gittin.
Yine bir Anne’ler günü geçti Anne,sensiz ,neþ-esiz ve sessiz sessiz.
Hasretinin sessiz çýðlýklarýnda yüreðim çýðlýk çýðlýða.
Ben o gün vitrinlere bakmak istemiyorum,vitrindeki yazýlarý
okumak istemiyorum.Anne’ler gününde hep aðlýyorumHerkese
Anne’ler günü olan o en sevdiðim gün,
þimdi benim hüzün günüm.Yine bir Anne’ler günü geçti Anne,sen
yoksun ve ben mahsun.Seni çok özledim Anne çoook.
Bana yavrum demeni,çocuðum demeni,bana sarýlýp öpmeni,
yüzüme o þefkat dolu tebessümle bakmaný,beni nazlamaný,sevmeni
özledim Anne sevmeni.Bana hep Dua’lar ederdin,Allah’ým sen yavrumun
bahtýný açýk et,yavruma saðlýk sihhatler ver derdin.
Þimdi beni kim sevecek Anne kiiiim?
Kim benim yüzümü þefkatle,sevgiyle,merhametle okþayacak?
Kimse senin yerini tutabilirmi Anne tutabilirmi.?
Yine bir Anne’ler günü geçti sensiz,sessiz sessiz ve neþ-esiz.
Ben garip,ben öksüz,ben yetiiim.
Arkadaþlarým bir birlerine Anne’lerine aldýklarý
hediyeleri anlatýrlarken benim,gözlerim doluyor,içim titriyor.
O zaman sensizlik bende dahada bir acý oluyor.
Seni çok özledim Anne çoook.
Ama Anne’ciðim ben senin Ruhuna Dua’lar okuyorum,Allah’ým diyorum,
Allah’ým,sen Anne’mi sev,onu koru.Ona Cennet’in en güzel yerini ver.
Onu sana emanet ediyorum diyorum.
Aaaaaah Anneciðim aaah,ne güzeldi seninle yaþarken.
O zaman bir baþka doðuyordu güneþ,bir baþka esiyordu rüzgar,
bir baþka oluyordu mutlulukGecenin sonunda sabah bir baþka oluyordu.
Yine bir Anne’ler günü geçti sensi,sessiz ve neþ-esiz.
Anne’ciðim sen gidince ben gülmeyi unuttum,artýk geceler
hüzünlü,bayramlar sessiiiz.Senin bir busene hayatýmý verirdim
geri gelseydin eðer.Ben artýk eski ben deðilim.Ben mahsuuun,
ben üzgüüün,ben biçaresizim.Seni çoook özledim Anne çoook.Anne,
hayattaki en büyük arzum,bir bebeðim
olmasý ve onu senin kucaðýnda görmekti.
Beni sevdiðin,beni nazladýðýn gibi onuda nazlamaný görmekti.
Ama olmadý,Mevla’m vermedi,vermedi ama senide benden aldý.
Þimdi ben mutsuz,þimdi ben umutsuzum.
AnneYine bir Anne’ler günü geçti Anne,sensiiiz ve sessiiiz sessiz.
Senin yokluðunda ben mahsuuun ve neþ-esiz.
Seni çok özledim Anne çooook.

SEDAT YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: