GÖNÜL KUŞUMUZ
Yine havalandý, gönül kuþumuz
Uça uça gider, ferman dinlemez
Özlem diyarýnda, gülmez baþýmýz
Kaça kaça gider, ferman dinlemez.
Tanýmaz daðlarýn, kuþu kurdunu
Hiç düþünmez derdin, önü ardýný
Sýlayý tercihle, gurbet yurdunu
Seçe seçe gider, ferman dinlemez.
Ne padiþah dinler, ne de bir sarýk
Diyardan diyara, ayakta çarýk
Gönlü parça parça, kalbi de yarýk
Göçe göçe gider, ferman dinlemez.
Seni sevmelere, vermedim ara
Acýsý içimde, onulmaz yara
Kucaðýnda güller, yelkenler fora
Saça saça gider, ferman dinlemez.
Sevgide ölçülmez, dibinin dibi
Bu yanýk yüreðin, sensin sahibi
Has bahçe içinde, çiçekler gibi
Aça aça gider, ferman dinlemez.
Anlamaz dilinden, fark etmez lehçe
Bilir ki ayrýlýk, dikenli bahçe
Sýrtýnda heybesi, kolunda bohça
Göçe göçe gider, ferman dinlemez.
Necati arz etti, kabul görmedi
Kafasýný kýrdý, gönül kýrmadý
Niyeti almýþtý, asla durmadý
Geçe geçe gider, ferman dinlemez.
Necati OCAKCI
13.01.2022
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.