Geçen zaman deðildi duruyor ayný yerde Gelip geçen insandý kendisiyle savaþan Tükenmez bahaneyi eder önüne perde Küçük tepeler vardý baþý daðlarý aþan.
Zamanýn omuzuna yýðýlmýþtý insanlýk Ýnsan ki bu alemde zamana muhtaç varlýk Kýrýlýr hayal gibi hatýralar bir anlýk Kim bilir kimler vardý an’ýn peþinde koþan.
Zaman gebe zamana hep kötülük doðurmaz Güzelliðe yol verir çirkinliði çaðýrmaz Sukuta çýkar yolu yerli yersiz baðýrmaz Þaþkýn dolaþýr insan olmaz bir tek konuþan.
Zaman ardýna baksa insanlýk kaybolacak Aðaçlar devrilecek yapraklarý solacak Hayaller boþa çýkýp umutsuzluk dolacak Yýðýlýp kalacaktýr sel gibi akýp coþan.
Zaman sonsuz bir menzil varmaya nefes yetmez Ne kadar feryat etse insanýn sesi gitmez Hükmü geçse evrene yine arzusu bitmez Engelsiz bir sel sanki bendini yýkýp aþan. Selma Çanakçýoðlu 30 Aralýk 2022 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.