Çatlasa yeryüzü ayaklarýmýzýn altýnda Çatlasa gök kubbe baþýmýzýn üstünde Dökülse yýldýzlar birer birer Ve güneþ yarýlsa ortasýndan Ýþte o zaman vazgeçerim sevmekten.
Sevgiyi var kýlmýþsa yüce Yaratan Yürek diye bir mecra varsa uçsuz bucaksýz Topraðý yar kýlmýþsa insanoðluna Vuslatý topraksa bedenlerin Kelebeðe börtü böceðe dahi ruh verilmiþse Sevmek lazýmdý sarmak lazýmdý sýmsýký Ruhu üflenmiþ minik bir ceninken bile sevdim Daðý taþý çiçeði gökyüzünü Ýlk beni doðuraný sevdim Kutsaldý kemikleri ayrýlan her ana Yar’ý sevdim can’ý sevdim Sevdim tüm dünya insanlarýný Dini dili ýrký rengi farketmeksizin Göðü sevdim ay’ý sevdim Çatlayan yeryüzü olmasýn Kýrýlmasýn yok olmasýn duygular Çatlayan yumurtalar olsun sadece Yepyeni hayatlar baþlangýçlar için Kuraklýktan çatlayan topraklar deðil Kuruyan dudaklar deðil..
Uzadý kollarým bir nehir gibi uzaklara Elllerim deðmese de Ruhum yaðmurlar býraktý Kucaklar dolusu sevgi ve aþk Kucaklar dolusu duâ vadiler doldu taþtý. Cezbeden neydi sevmeyi ve sevilmeyi Sevdim hemde delicesine Yaratandan ötürü sevdim Sevgiyi yarataný sevdim Ezelden ebede kavuþturan sevgiyle Sevdim hem de çok.. Selma Çanakçýoðlu 10 Ocak 2023 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.