Her þey burada yaþanýyordu
Üstümüzde
Sonsuz bir cümleydi gökyüzü
Altýnda biz
Aþka dair bir i mge
Ýlk bakýþým deðildi gök/yüzüne
Ýlk ýþýðým
Ýlk karanlýðým deðildi
Mavi gözlerimin geleneðiydi
O yüzden
Alýp maviyi gözlerimden
Þehrin karanlýk yüzüne astým
Sildim zamaný
Z/amansýzlýðýmla
Ýnsanýn seceresini çaldým
Tanrýdan
Yýrtýp
Alevin ruhunda yaktým
Kutsal þehrimde
Eski söylenceleri boðdum
Sularýn aynasýnda
Yeniden çizdim
Gökyüzünün ve yaþamýn sýnýrlarýný
Sonra
Dönüp kendime baktým
Bedenimin rengi
Gri bir Ankara
Kalbinde köleliðim vardý….
Taylan