ESTİĞİN YETER

Üstüme çok geldin, beni çýldýrttýn
Bu kaçýncý sehpa, astýðýn yeter
Hayattan memattan, beni yýldýrttýn
Tekme, tokat, sille, bastýðýn yeter.

Þiddetli yellerde, kara mýsýn sen?
Kürekler aleste, fora mýsýn sen
Fýrtýna, tipi, kar, bora mýsýn sen
Deli poyraz gibi, estiðin yeter.

Aldýðým tedbiri, çemberi yarýp
Bütün kudretinle, çevremi sarýp
Her an, her saniye, tuzaklar kurup
Vuracak gibisin, pustuðun yeter.

Benden selâm olsun, beni bilene
Allah ceza versin, bana gülene
Göðsümü germiþim, senden gelene
Patlarsan patla be, sustuðun yeter.

Sen korkunç bir dalga, ben de mendirek
Arýca zehirsin, týpký engerek
Kahreden sözlerin, zehir zemberek
Gayrýsý gerekmez, kustuðun yeter.

Söyle sende benim, nice deðerim?
Bir ömürdür sana, boyun eðerim
Ne kaburgam kaldý, ne de ciðerim
Bölüp parçaladýn, kestiðin yeter.

Necati’yi yordun, dillere düþtüm
Yakýp da kavurdun, piþtikçe bittim
Bu ben miyim diye, kendime þaþtým
Dünyayý es geçip, küstüðün yeter.

Necati OCAKCI
ANTALYA


Sosyal Medyada Paylaşın: