içimde ki çocuk, söz dinlemez, çikolataya kanmaz, açmýþ çekmeceleri sabrý çiðniyor,
baðýr çaðýr küfret dedi, içimin içinde ki serçeler, kime ve niye dedim, bir ötüþün elinden tuttular saðýr edercesine,
ben kayboluyorum, ya da yitiyorum, týpký su gibi, ne bardak doluyor, ne susuzluk bitiyor,
üstümde bir aðýrlýk var, gün baþlamadan bitmiþ, ben benden kayýp, sanki çalýnmýþ bir zamanýn kepçesini elime vermiþler,
ben kayýp bir zamaný çeviriyorum ya da , ellerim ödünç alýnmýþ, bir serçe kanadý, sadece çýrpýnýyorum … Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.