Son...
Of...offf...off ki...ne of...
Ne zaman son desem...
Yerin dibi... göðün derinliði kadar bir sen oluyorum...
Sadece sen oluyor... göðüs kafesime çaresiz bir sen dolduruyorum...
Ýçime... iliklerime kadar.... içimin aldýðý... iliklerimin hissettiði kadar... Kocaman bir sen...
Aldýðým her son kararýn altýna ...sayýsýz senler imza atýyor...
Yüreðimin tam orta yerine ...milyonlarca sensizlik... gelip baðdaþ kuruyor...
Oturuyor arsýzca... ne kovabiliyorum senleri... Ne aðýrlayabiliyorum sensizlikleri...
Ýkilerin...Ýkilemin...en çok da aþk denen...sen ve ben denen bir denklemin içinde...biz olamadan yitiyorum...
Yitiriyorum aklýmý... yitiriyorum kalbimi... aklýmýn almadýðý kadar deliriyor...Kimselerin görmediði kadar çýldýrýyorum...
Ne zaman son desem... özlediðim bu son þehir...bu son þiir desem...
Seni son kez yazacaðým...sana son kez elveda diyeceðim, desem... boyu posu devrilesi bu devrik cümleler...
Yýkýlmaya meyilli aþkýný... yýkýk bir cümle ile seni seviyorumlar deðil....seviyorum seniler, yazýyor ...yazma... desem nafile...biliyorum...
Her seferinde sanki bir ilkmiþ...ilk defa seni yazýyormuþ gibi baþlýyor...
Kalem sen oluyor...kalem hep seni yazýyor...
Kelam sen oluyor... tüm kelamlar seni söylüyor...
Yürek ellerim... kýrýk mýsralarý sarmaya çalýþýyor...
Topal gönlüm... yorgun ayaklarla... düþe kalka yürüyor...devrik mýsralarda devrile devrile ...yorgun düþüyor...
Atýyor kendini aþk ve sevda denen... iki kelime arasýndaki uçurumdan aþaðý...
Biliyorum düþtüðüm o derin yardan... aðýr yaralar alýyorum...
Tamiri imkansýz...tamircisi zamansýz ve amansýz kaybolmuþ... þifahaneyi çoktan kapatýp gitmiþ senler, seninle... Ben her seferinde kan kaybetmeden... Seni kaybediyorum...sen dolaþan damarlarýmdan...damla damla sen akýtýyorum...
Sen nasýl bu kadar sonken... tüm sonlara inat... tekrar tekrar sen oluyorsun...
Sen nasýl bu kadar bende...benden fazlasýn...
Ben eksiltmeye çalýþýrken seni ... nasýl bu kadar çoðalýyor...kendi içimde bana nasýl bir yer býrakmýyorsun...
Ben eskitmeye çalýþýrken seni... nasýl bu kadar yenileniyor... Bendeki beni nasýl bu kadar eskitiyorsun...
Ya sen benden ne istiyorsun...ne elimi tutuyorsun...ne elimi býrakýyorsun... Yapýþmýþsýn yakama bir alacaklý gibi... canýmý mý istiyorsun... Al hadi bana ait olmayan... aslýnda sana ait olan bu caný...al da kurtar beni...can içinde can taþýmaktan...al da kurtar ruhumu...bir bedende iki ruh taþýmaktan...
Bu son, dediðimde...son olsun artýk sözüm...
Bu son, dediðimde ...son olsun aðlamasýn artýk gözüm...
Bu son, dediðimde...son olsun...daðlamasýn özümü ayrýlýklar...
Ne olursun merhamet et... acý bana...ne olursun býrak... düþ yakamdan...son kez elveda diyeyim sana...son kez bakayým ardýna... Son kez bakayým sevdana... Son kez bakayým aþkýna...
Artýk dönmemek üzere git...
Artýk artmamak üzere bit...
Uzamasýn artýk "son..." dediðim cümleler...
Son olsun artýk tüm senler...
Son bulsun artýk tüm senli seneler...📌
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.