DEME BANA
DEME BANA
Gözlerin derdimin dermaný olsa,
Ýstemem yarana sür deme bana.
Yüreðin sevginin ormaný olsa,
Girersem namerdim, gir deme bana.
Bana ne gözüne gözyaþý dolmuþ,
Bana ne gül yüzün çok erken solmuþ,
Yüreðin kaprisin esiri olmuþ,
Geçip de karþýma hür deme bana.
Sanma ki baþýmda kýþýn karý var,
Sanma ki gönlümün ah-u zarý var.
Saçýný okþayan baþkalarý var,
Yatayým dizine ör deme bana.
Koyduðun ateþle yansa da özüm,
Zavallý gönlüme geçmiyor sözüm.
Senden baþkasýný görmeyen gözüm,
Hep seni arýyor kör deme bana..
Sustum, feryadýmý içime attým,
Ne aþký yaþadým, ne sevgi tattým,
Gönül defterini çoktan kapattým,
Ýsteme, gönlünü ver deme bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.