Hâl Böyleyken Abbas Yorulmaz Gri saçlarýnda Kül rengi düþler gizlenmiþ Kül suyunda giysi yýkar gibi Yýkanmýþ anýlar
Yýlgýn olmasa da Abbas Yorulmaz Yalnýz kimsesiz Kolu kanadý kýrýk belli
Düþüncesi kýsýr Yorgunluðu döþekten uzak Düþü belli deðil Hayali bulanýk Týpký ben gibi
Yetim mi kaldýn Abbas Yorulmaz Bakarsan bak Ama bu yüzden dalma uzaklara
A benim Abbas Yorulmaz’ým. Dostum yârâným Tarifsiz sýzýlarýn gölgesindeki kadehler Ruhunu teslim mi aldý?
Etme deðmez Ýsyan etme deðiþmez Abbas’a menzilden caymak yaraþmaz
Suskun kal Ýstersen bir o kadar maðrur Yüreðinden kan damlasa da Sen yitip gitme Kal ! Zorla kendini Tutun hayata Haydi gülümse Gülüp geç Geçip gitme Abbas Yorulmaz
Ýçinde akan nehirde boðulma Küçük serçe yavrusu Çýrpýnýr yüreðinde
Son güz çiðdemlerine inat O senindir Abbas Yorulmaz Kavra yine belinden Kara saplý bir býçak gibi Saplan baðrýna hayatýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emi Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.